Pluton- planeta karłowata w Układzie Słonecznym. Do 2006 roku Pluton był
uznawany jako planeta, lecz stwierdzono że jest zbyt mały aby
rzeczywiście nią być. Odkrył go w 1930 roku Clyde Tombaugh. Astronom ten
porównując serię zdjęć nocnego nieba stwierdził, że jeden niewielki
punkt porusza się niezgodnie z kierunkiem biegu gwiazd na nieboskłonie.
Pluton porusza się na ekstremalnie elipsowatej orbicie, która częściowo
przebiega w bezpośredniej bliskości orbity Neptuna. Temperatura -230
stopni Celsjusza czyni ciało niebieskie bardzo zimnym. Dzień na Plutonie
trwa 6,4 dni ziemskie, a rok 248 lat ziemskich. Średnia odległość od
Słońca wynosi 5914 mln km, a atmosferę tworzą azot i metan. Ma też
cztery naturalne satelity z czego największym jest bardzo duży w
porównania do Plutona Charon. Inne ciała niebieskie, które okrążają
Plutona są bardzo małe,ok.15-30km.
Powierzchnia Plutona wygląda na warstwę skorupy lodowej,
składającej się z zamarzniętego ozonu, dwutlenku węgla i metanu.
Powierzchnia ta może być pokryta kraterami po uderzeniach skalnych
meteorów. Patrząc z perspektywy tej planety Słońce musi wyglądać jak
nieco jaśniejsza gwiazda na nieboskłonie. Mimo to Słońce dostarcza tyle
energii cieplnej, że wystarcza ona do tego aby górna warstwa powierzchni
mogła odparować i stworzyć rzadką atmosferę. Wielki księżyc Charon wisi
majestatycznie nad horyzontem planety.
 |
| Pluton |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz